Goed gereedschap is het halve werk

Cadeautje voor mezelf! 🎁

Dat wil zeggen, ik heb geΓ―nvesteerd in koperen handgereedschap!

Handschoffel, pendelschoffel en ‘verspeen-harkje’, allemaal van koper (en hout πŸ˜‰)

In dit blog meer uitleg hierover en het eerste gebruik hiervan.

Onkruid?

Vooral tuingereedschap dus om onkruid te wieden. Of beter gezegd, de grond te cultiveren zodat onkruid geen kans krijgt. Ervaren tuinders zweren erbij dat zodra je onkruid ziet, je te laat bent… door de grond te schoffelen voorkom je dat onkruid te krachtig wordt en meer tijd in beslag neemt om te verwijderen.

En wat betreft de term onkruid, die wordt nog wel eens als minachtend gezien, omdat ieder plantje dat opkomt een functie heeft (in de natuur). Omdat onkruid het bekende woord is voor plantjes die ergens ontstaan waar ze niet gepland (of geplant) zijn en in de weg zitten, gebruik ik dit woord ook gewoon.

De pendelschoffel gaat dit seizoen waarschijnlijk een belangrijk instrument blijken:

Koperen Pendelschoffel

Met messen aan beide kanten en een lange steel kan je hiermee snel een bed ‘cultiveren’, zowel in de trekkende als duwende (heen en weer) beweging snijd het mes rond het oppervlak ontkiemende plantjes de pas af. Dat wil zeggen, de bovenste laag wordt verstoord, waardoor deze opdroogt. Tegelijk komen ontkiemende zaden met wortel op de grond, in de zon te liggen en overleven dit niet.

Dit seizoen verwacht ik veel tijd kwijt te zijn aan onkruid voorkomen en verwijderen. Omdat er meer dan 2x zoveel bedden zijn als vorig seizoen (2023: 38 groentebedden, 2024: 90 groentebedden) en omdat de meest hiervan net ‘ontgonnen’ en aangelegd zijn. Hierdoor is de grond flink verstoort, waardoor veel onkruid zal gaan groeien om de grond te herstellen… Dergelijk efficient gereedschap is dus niet alleen een cadeautje, maar ook gewoon een noodzakelijkheid, voor om meters te maken (letterlijk en figuurlijk).

De dames keuren de schoffel in ieder geval goed!

Koperen gereedschap

En waarom dan koperen gereedschap? Niet vanwege de prijs… dit is bijna onbetaalbaar… Ook niet omdat het mooi is (wat het zeker wel is 🀩, al is dat wat gek om over een schoffel te zeggen en kan je daar over twisten). Waarom dan wel? De meest belangrijke redenen hiervoor zijn:

  • Spoorelementen:
    Gereedschap dat gebruikt wordt voor grondbewerking slijt in de grond en geeft daardoor materiaal af dat in de grond blijft. IJzeren gereedschap verliest daarmee ijzerschaafsel, wat in de grond verroest en daar water onttrekt aan de grond. Koperen gereedschap slijt ook en verliest ook koperdeeltjes in de bodem. Die zijn echter juist goed voor bodemleven en (daarmee) de plant! Koper is een belangrijk spoorelement dat de plant helpt bij de groei en is ook voor de mens een belangrijk spoorelement.
  • Niet verstoren van de bodem:
    Koper (eigenlijk is dit brons) is niet magnetisch, in tegenstalling tot ijzeren tuingereedschap. Bij het bewerken van de grond met koperen gereedschap worden de elektrische velden in de bodem niet verstoort, wat ook weer bijdraagt aan het bodemleven en daarmee het gewas.

De folder die bij het gereedschap meegestuurd was vat dit als volgt samen:

Nu wordt het een kwestie van goed timen en proberen maximaal onkruiddruk te voorkomen… met dit gereedschap ben ik er in ieder geval klaar voor!

Koperen gereedschap gelijk gebruiken

Nee, ik heb nog geen winter-wied-sessie gehad… Wel heb ik het koperen verspeen-harkje al kunnen en moeten gebruiken. Namelijk voor het verspenen van de zaailingen die in het zaaibed zijn ontkiemd.

Zaailingen uit zaaibedje (rechts) verspenen naar trays (zoals links)

Dit verspenen was inmiddels hard nodig:

Vooral de linker zaailingen (spitskool) waren snel, lang en dun gegroeid, naar de zon toe…

…dat maakt geen sterke planten, dus moesten deze eigenlijk al verspeend zijn naar een tray waarin deze rustig door kunnen groeien.

Ik heb hiervoor eerst de trays gevuld met de turfvrije potgrond waar ik eerder over schreef. Daar met een potlood gaatjes in gemaakt voor de wortels:

Om vervolgens met het koperen verspeen-harkje de zaailingen los te wrikken en pielen:

Pielen maar…
Closeup van zaailing (rode kool in dit geval) met lange en zeer fragiele wortel (vinger erbij voor begrip van schaal)

En vervolgens is dit een kwestie van veel geduld en gepiel… plantje voor plantje los krijgen uit het zaaibedje en dan in het gaatje in de uiteindelijke tray zien te krijgen. Een behoorlijke mindfulness klus 🧘

Eerste tray met prei gevuld (77x), door met de rest van de prei en de kolen

Of deze nieuwe zaai / opkweek methode hiermee succesvol is kan ik nog niet zeggen. Zoals verwacht is dit veel werk. Dat is niet erg, dat kan zich terug ‘verdienen’ in consistente groei van gewassen, volle benutting van de groentebedden en uiteraard / uiteindelijk een rijke en voedzame oogst! We gaan het zien. Zoals gezegd, ik ben er klaar voor! 🌞

2 gedachten over “Goed gereedschap is het halve werk”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven